Doktor Seweryn Toboła był jednym z prekursorów fizjoterapii w Poznaniu. Ukończył obecną AWF i przez 24 lata związany był z nią zawodowo. Tu przeszedł ścieżki awansu, obronił pracę doktorską i pracował w Zakładzie Anatomii Funkcjonalnej. Pogrzeb Pana Doktora odbędzie się w piątek, 1 października br., o godz. 13:30 na cmentarzu Miłostowo (od strony ul. Warszawskiej), natomiast msza święta pogrzebowa – o godz. 11:00 w Kościele pw. Maryi Królowej przy Rynku Wildeckim.

Urodził się w 1933 r. w Poznaniu, ukończył Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego (obecna AWF) w 1956 r. Już w trakcie studiów, w 1953 r., rozpoczął pracę zawodową jako asystent w Zakładzie Anatomii, z którym związany był przez 21 lat. Na zajęciach w AWF aktywnego studenta zauważył prof. Feliks Kamiński i zaproponował stanowisko pomocnika asystenta studenta – stypendysty naukowego. W 1956 r. przeszedł w AWF na etat adiunkta w Zakładzie Anatomii.

Dokładnie 22 stycznia 1963 r. w AWF obronił pracę doktorską pt. „Stosunek siły mięśni prostujących staw kolanowy do poszczególnych faz ruchu, wielkości kątowej i długości dźwigni w stawach: biodrowym i kolanowym”. – Po doktoracie prof. Dega zaproponował mi, żeby utworzyć w Poznaniu pomaturalny Wydział Fizjoterapii Medycznego Studium Zawodowego w Poznaniu – wspominał w rozmowie z 2013 r. w „AWF Press”. W 1965 r. założył więc Wydział i przez kilka lat nim kierował.

Do jesieni 1970 roku pracował w Zakładzie Anatomii Funkcjonalnej. Równocześnie w latach 1975-1985 pracował jako starszy asystent w Zakładzie Rehabilitacji Przemysłowej Instytutu Ortopedii i Rehabilitacji Akademii Medycznej w Poznaniu. W 1985 r. zorganizował Pracownię Fizjoterapii (w zakresie ergoterapii) w Przemysłowym Zespole Opieki Zdrowotnej Hipolita Cegielskiego w Poznaniu, którą przez 10 lat kierował.

W 2003 roku w AWF przeszedł na emeryturę, skończywszy 70 lat. W tym ostatnim okresie pracował także w Pracowni Fizjoterapii Zakładu Opieki Zdrowotnej Poznań-Jeżyce.

Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się na zagadnieniach dotyczących anatomii, kinezyterapii i sportu inwalidów. Był autorem i współautorem ponad 30 publikacji naukowych, kilkunastu rozdziałów w pracy pod redakcją, m.in. pt. „Słownik słów używanych w gimnastyce leczniczej i anatomii (w wersjach językowych: polski, angielski, francuski, hiszpański, niemiecki, szwedzki, duński, fiński, norweski)”.

W latach 1965-1968 pełnił funkcję przewodniczącego Sekcji Magistrów Wychowania Fizycznego Pracujących w Rehabilitacji Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem. W 1966 r. kierowany przez niego Zarząd Główny Sekcji opracował i złożył memoriał do Komisji Rehabilitacji przy Radzie Naukowej MZiOS w sprawie doskonalenia zawodowego, poprzez możliwość uzyskiwania specjalizacji I i II stopnia (na wzór specjalizacji lekarskich) dla magistrów wychowania fizycznego pracujących w rehabilitacji. Zarząd złożył też wniosek o objęcie dzieci z niepełnosprawnością zajęciami wychowania fizycznego w szkole i postanowił, by od 1966 r. przyjmować w szeregi Sekcji w charakterze członków-kandydatów studentów AWF specjalizujących się w rehabilitacji.

Dr Seweryn Toboła chętnie odwiedzał na emeryturze AWF. W 2013 r. w „AWF Press” ukazała się rozmowa z nim, w której wspomina swoje zawodowe życie (pobierz).