Uczony pełen pasji, lekarz-higienista, pedagog, współtwórca terminologii harcerskiej, społecznik i reformator – działalność profesora Eugeniusza Piaseckiego była nadzwyczaj wszechstronna. Dziś – 13 listopada – obchodzimy 149 rocznicę urodzin patrona naszej Akademii, rozpoczynając tym samym okres przygotowań do świętowania w przyszłym roku okrągłej 150 rocznicy.

Profesor Eugeniusz Piasecki jako pierwszy sprawował funkcję kierowniczą w strukturze, która dała początek obecnej Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu. W 1919 r. został kierownikiem Katedry Higieny Szkolnej i Teorii Wychowania Fizycznego na Uniwersytecie Poznańskim. Była to pierwsza w Polsce, a trzecia w Europie, tego typu katedra naukowa. To od prof. Piaseckiego w dużej mierze zależał kierunek rozwoju badań nad kulturą fizyczną w kraju.

Przed objęciem kierownictwa nad katedrą w Poznaniu pracował naukowo m.in. na Uniwersytecie Lwowskim, pełnił też w szkolnictwie funkcje m.in.: lekarza szkolnego, nauczyciela gimnastyki, inspektora gimnastyki w szkołach średnich i seminariach nauczycielskich oraz członka komisji egzaminacyjnej dla nauczycieli gimnastyki w szkołach średnich i seminariach nauczycielskich. Jego liczne publikacje naukowe stanowiły podwaliny polskiej nauki higieny oraz wychowania fizycznego. W tzw. „lwowskim okresie twórczości” prof. Piaseckiego ukazały się również dwie istotne publikacje książkowe – „Zasady Wychowania Fizycznego” oraz „Zabawy i gry ruchowe”. Jego dorobek naukowy sprawił, że zyskał on miano czołowego przedstawiciela młodej w kraju nauki, a także zdobył międzynarodowy autorytet. Pozyskanie prof. Piaseckiego jako kierownika Katedry w Poznaniu było dużym sukcesem założycieli Uniwersytetu Poznańskiego i na długie lata przeniosło główny ośrodek badawczy i dydaktyczny na polu wychowania fizycznego do stolicy Wielkopolski.

Profesor funkcję kierownika Katedry, a następnie Studium Wychowania Fizycznego, pełnił do dnia swojej śmierci w 1947 r.